آزادگی در مکتب امام حسین(ع)

مبلغ/ عضو هیئت علمی پژوهشکده تاریخ و سیره اهل بیت (ع) پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: آنچه امام حسین (ع) به شکل کاملی مورد توجه قرار می دهند، نگاه یکسان و بدون تبعیض به یاران و حاضران در کاروان است. براین اساس، در بین یاران امام (ع) هم فرد غیر عرب می بینید هم بنده و برده و غلام می بینید و هم افرادی با جایگاه بالای قومی و قبیله ای.

به گزارش «مبلغ»، حجت الاسلام حمیدرضا مطهری در گفت وگو با شفقنا به سخن امام حسین(ع) خطاب به سپاهیان یزید اشاره کرد و بیان داشت: امام حسین (ع) خطاب به لشکریان کوفه می فرماید: «یا شیعه آل ابوسفیان ان لَم یَکُن لَکُم دینٌ و کُنتُم لاتَخافونَ المَعادَ فَکونوا اَحراراً فِی دُنیاکُم».

خطاب امام حسین(ع) پاسخی محکم به شبهه وهابیت

او در همین زمینه به شبهه ای که از سوی وهابیت در مورد کشته شدن امام حسین (ع) به دست شیعیان کوفه مطرح شده است، اشاره کرد و اینگونه پاسخ داد: امام حسین (ع)، روز عاشورا و با این خطاب به لشکریان کوفه که: «یا شیعه آل ابوسفیان …» این نکته را بیان می کنند که لشکریان مقابل امام (ع) شیعه نیستند بلکه کسانی هستند که سر سفره بنی امیه بزرگ شدند و رشد کردند.

امام حسین خط فکری سپاهیان کوفه را از خط فکری شیعیان اهل بیت جدا کرد

عضو هیئت علمی پژوهشکده تاریخ و سیره اهل بیت (ع) پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تصریح کرد: امام حسین (ع) با این خطاب، خط فکری سپاهیان کوفه را از خط فکری شیعیان اهل بیت (ع) جدا کردند.

او در مورد وضعیت شیعیان در کوفه یادآور شد: شهر کوفه از ابتدای شکل گیری، شهر کاملا شیعی نبود ولو شیعیان امیرالمومنین (ع) در آنجا ساکن بودند. حتی با فرض اینکه ساکنین کوفه شیعه بودند، سیاست معاویه بعد از تسلّط و به دست گرفتن زمام حکومت این بود که ترکیب جمعیتی این شهر را تغییر دهد به این صورت که با گماردن زیاد بن ابیه بر این شهر و فشار بر شیعیان امیرالمومنین (ع) بسیاری از آنها را به شهادت رساند و بسیاری را مجبور به ترک کوفه کرد و عده زیادی از طرفداران بنی امیه را ساکن این شهر کرد. بنابراین در آستانه قیام امام حسین (ع)، جمعیت کوفه، جمعیت شیعه نبود. البته تعداد اندکی از شیعیان امیرالمومنین (ع) هم در کوفه زندگی می کردند که با توجه به وضعیتی که ابن زیاد ایجاد کرده بود، توانایی رسیدن به کربلا و یاری امام حسین (ع) از آنان سلب شد.

نگاه یکسان و بدون تبعیض امام حسین(ع) به همراهان کاروان عاشورا

مطهری به رفتار امام حسین (ع) با مجموعه یاران و کسانی که در صحنه کربلا حضور داشتند، اشاره کرد و گفت: آنچه امام حسین (ع) به شکل کاملی مورد توجه قرار می دهند، نگاه یکسان و بدون تبعیض به یاران و حاضران در کاروان است. براین اساس، در بین یاران امام (ع) هم فرد غیر عرب می بینید هم بنده و برده و غلام می بینید و هم افرادی با جایگاه بالای قومی و قبیله ای. حتی اهتمام امام حسین (ع) به حضور بانوان در کربلا هم نشانه ای از این جریان می تواند باشد. اما فراتر از همه اینها، کرامت انسانی را در مواجهه امام با دشمنان ببینیم. وقتی روز تاسوعا برخی افراد مانند شمر برای حضرت عباس امان نامه آوردند، حضرت عباس شرم از پاسخ دادن به او کرد اما امام دستور دادند که برود و پاسخ او را بدهد. یا وقتی امام در مقابل دشمنان قرار می گیرد، به امید نجات یافتن افراد از گمراهی، خود را معرفی می کند تا این سپاهیان فردا عذری برای نشناختن امام نداشته باشند.

امام حسین(ع) تا آخرین لحظات در فکر نجات امت بود

او ادامه داد: شاید یکی از دلایل مخاطب قرار دادن سپاهیان کوفه به «شیعه آل ابوسفیان» این باشد که درحقیقت می خواهند آنها را از این بدنامی نجات دهند ولو عده اندکی از آنان به سپاه امام (ع) ملحق شوند اما این چنین نشد و مصیبت شهادت امام حسین (ع) رقم خورد.

عضو هیئت علمی پژوهشکده تاریخ و سیره اهل بیت (ع) پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی مصادیقی از حریت و آزادگی را برشمرد و گفت: دفاع از مظلوم، ایستادن مقابل ظلم، مبارزه با بدعت ها و بدی ها نشانه هایی از حریّت و آزادگی هستند.

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.