امام جماعت مسجد امام علی(ع) دانمارک: مردم را با رفتارهای نامناسب از دین دور نکنیم

مبلغ/ امام جماعت مسجد امام علی(ع) در دانمارک، گفت: پیامبر(ص) و ائمه(ع) مردم را با مهربانی و رافت به سمت دین جلب می‌کردند و اگر گاهی مردم از ما رویگردان هستند ممکن است به خاطر رفتار و گفتار نادرست ما باشد. امام مجتبی(ع) چنان مهربانانه با فردی که او و امام علی(ع) را لعن کرد برخورد کردند که آن فرد ولایت و امامت ایشان را پذیرفت.

به گزارش «مبلغ» به نقل از ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدمهدی خادمی اصفهانی، امام جماعت مسجد امام علی(ع) در دانمارک، در نشست آموزه‌های اخلاقی امام مجتبی(ع) که به مناسبت روز هفتم صفر و شهادت امام حسن(ع) از سوی مؤسسه فرهنگی پژوهشی فهیم برگزار شد، گفت: مالک بن انس نقل کرده است که کسی از امام مجتبی(ع) شبیه‌تر به پیامبر(ص) نبود؛ همچنین از پیامبر(ص) در مورد امام حسن(ع) و امام حسین(ع) نقل شده است که ایشان فرمودند: حسن و حسین فرزندان من هستند، هر کسی آنها را دوست بدارد مرا دوست داشته و کسی که مرا دوست داشته باشد خدا را دوست دارد و کسی که خدا را دوست بدارد وارد بهشت می‌شود و اگر کسی حسن و حسین را دشمن بدارد مرا دشمن دانسته است و کسی که مرا دشمن بدارد خدا را دشمن دانسته و دشمن خدا وارد جهنم می‌شود. تمام شیعه و سنی اجماع دارند که پیامبر(ص) فرمودند: امام حسن(ع) و امام حسین(ع) دو امام هستند چه صلح بکنند و چه قیام کنند و بجنگند.

رمز موفقیت هر فرد در اخلاق است

خادمی اصفهانی با بیان اینکه تعالی شخصیت انسان در پرتو اخلاق است و بهترین راه برای شناخت هر فرد، اخلاق او هست، اظهار کرد: در تحف العقول از امام حسن(ع) نقل شده که بهترین زیبایی اخلاق زیباست. رمز موفقیت هر فرد در اخلاق او نهفته است و اگر متخلق به اخلاق در برخورد با زن و فرزند و دوستان و خانواده باشد، موفق خواهد بود. خداوند موفقیت پیامبر(ص) را به واسطه اخلاق و مهربانی او برشمرده و فرموده است اگر بداخلاق بودی کسی سراغ تو نمی‌آمد. علت اصلی پیشرفت دین اسلام هم اخلاق رسول‌الله(ص) بود.

وی با بیان اینکه بندگی خدا اولین ویژگی اخلاقی امام حسن(ع) است، تصریح کرد: بندگی فقط در عبادت نیست و میان عبادت و عبودیت فرق است؛ بسیاری از یک و نیم میلیارد مسلمان عبادت می‌کنند ولی مهم عبودیت و تسلیم بودن در برابر خداست. امام(ع) بنده خدا بود؛ ائمه تکلیف‌مدار بودند، این تکلیف برای امام علی(ع) این بود که زمانی شمشیرزن اول در رکاب پیامبر(ص) باشد و زمانی هم ۲۵ سال خانه‌نشینی را قبول کند، این تکلیف برای امام باقر(ع) و امام صادق(ع) در نشر معارف بود، برای امام رضا(ع) در پذیرش ولایتعهدی و برای امام جواد(ع) در اینکه مناظرات را جواب دهد، برای امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) هم تبعید در عسکریین تکلیف بود، برای امام حسین(ع) قیام و برای امام زمان(عج) غیبت طولانی مدت و برای امام مجتبی(ع) صلح را تکلیف قرار داد تا با معاویه صلح کند. اگر امام حسین(ع) جای امام حسن(ع) بود صلح می‌کرد و برعکس امام حسن(ع) قیام می‌کرد.

مؤسس و امام جماعت مسجد امام علی(ع) در دانمارک گفت: از منظر تعالیم قرآن، دنیا مزرعه آخرت است و ما در دنیا مسافر هستیم و اصل، آخرت است و آنچه را باید برای آخرت بسازیم در همین زندگی چند دهه است؛ اگر در دنیا توشه تهیه نکنیم در آخرت دست خالی خواهیم بود و باید از برکات و نعمات بهره ببریم لذا امام مجتبی(ع) به انسان‌ها هشدار می‌دهد که خداوند شما را بیهوده و بی‌هدف نیافریده است؛ ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون. امام مجتبی(ع) می‌فرماید خداوند اجل‌های شما را تعیین کرده و حتی عدد نفس‌های شما را نوشته و روزی شما را تقسیم کرده است تا هر کسی موقعیت خود را بشناسد و بفهمد در بندگی خدا هست یا شیطان؟ باز فرمودند: کسی که خدا را بشناسد خدا را دوست خواهد داشت و اگر دنیا را بشناسد زهد پیشه خواهد کرد؛ زهد یعنی اینکه دلبسته دنیا نشویم و به عناوین و القاب و مظاهر و مادیات دل نبندیم زیرا نهایتا انسان تنها و تنها با یک کفن به سرای آخرت خواهد رفت. در حقیقت کسی که خدا را بشناسد دنیا را هم شناخته است.

خداترسی و خشیت

وی اضافه کرد: دومین ویژگی اخلاقی امام مجتبی(ع) ترس از خدا بود؛ ترس از خدا یعنی اینکه ما خود را در محضر خدا ببینیم؛ امام صادق(ع) هم فرمودند امام مجتبی وقتی یاد قبر و مرگ می‌افتاد گریان می‌شد و هنگامی که به یاد بعث و نشور می‌افتاد اشک می‌ریخت و گریه می‌کرد و وقتی به یاد می‌آورد باید از پل صراط حرکت کند با آن همه مقام و عظمت احساس وحشت می‌کرد.  هنگامی که برای نماز می‌ایستاد بدنش می‌لرزید که در مقابل خدا قرار گرفته و وقتی یاد بهشت و جهنم می‌کرد، اضطراب داشت. دائما می‌گفت خدایا عاقبت مرا در بهشت قرار بده و در هنگام وضو رنگ چهره او زرد می‌شد. شخصیتی که عبادالله است در هنگام نماز می‌فرماید خدایا از زشتی گناهانم به تو پناه می‌آورم.

مؤسس و امام جماعت مسجد امام علی(ع) در دانمارک تصریح کرد: ما در اینکه خمس اموالمان را بدهیم چقدر مشکل داریم؛ برخی برای پرداخت فطریه و زکات سؤالاتی داریم ولی امام مجتبی(ع) سه بار در زندگی مالش را با فقرا تقسیم کرد؛ وقتی از ایشان در مورد چرایی گریه بر قیامت پرسیدند فرمود من برای دو چیز گریه می‌کنم، یکی سخت بودن و دیگری طولانی بودن مسیر؛ حال چرا ما محوریت خدا و بندگی را فراموش کرده و روز به روز محوریت خدا در ادارات و معاملات و برخوردهای ما کمتر می‌شود در حالی که مسیر سختی را پیش رو داریم.

ایثار و گذشت

وی افزود: یکی دیگر از ویژگی‌های امام(ع) گذشت و ایثار است، اگر کسی به او ظلم می‌کرد امام با برخود خوب او را شرمنده می‌کرد؛ روایت است که فردی اهل شام بعد از صلح ظاهری امام با معاویه، امام(ع) را دید که بر اسبی سوار است و نورانیت و خدم و حشم امام(ع) او را گرفت و پرسید که این آقا کیست و وقتی معرفی کردند که او امام مجتبی(ع) است، لعن کرد، ولی امام(ع) جواب او را نداد و به سمت وی رفت و تبسم کرد و به او گفت که تو در این شهر غریب هستی و فکر می‌کنم در حق من اشتباه کردی و اگر حاجتی داری بگو برآورده کنیم و اگر گرسنه هستی مهمان ما هستی؛ اگر لباس نداری به تو لباس داده و اگر نیاز مالی داری تو را بی‌نیاز می‌کنیم و اگر آواره هستی به تو پناه می‌دهیم.

خادمی افزود: بنابراین لزومی ندارد که اگر کسی به ما اهانت کرد فورا جواب دهیم بلکه باید او را شرمنده کنیم؛ هنر این است که دشمن را دوست کنیم و کسی که بغضی از ما دارد او را به دوست تبدیل کنیم. این برخورد آقا نشان می‌دهد که ما باید با مردم چه رفتاری داشته باشیم؛ اگر مردم از ما بریده‌اند به خاطر برخورد ماست؛ باید با گناهکار و مخالف با لبخند و رافت و مهربانی برخورد کنیم؛ این فردی که امام را لعن و اهانت می‌کرد وقتی چنین برخوردی را از امام(ع) دید گریه کرد و گفت تو خلیفه خدا در روی زمین هستی و تو و پدرت مبغوض ترین افراد در نزد من بودید ولی الان عاشق و دوست شما هستم و این فرد تا زمانی که در مدینه بود مهمان حضرت و معتقد به ولایت اهل بیت(ع) شد؛ اینها قصه نیست بلکه معیار اخلاقی برای ما هست.

چرا امام(ع) طواف را ترک کرد؟

خادمی اصفهانی با بیان اینکه یکی دیگر از ویژگی‌های آن حضرت مردمی‌بودن و همراهی با آنان  بود، اضافه کرد: آن حضرت در مشکلات و در فقر و رنجها در کنار مردم بود و مشکلات ایشان را حل می‌کرد؛ ابوحمزه ثمالی از امام سجاد(ع) نقل کرده است که امام مجتبی(ع) در کعبه مشغول طواف بود و فردی آمد و گفت که فلان مشکل را دارم و امام(ع) طواف را ترک کرد و به رفع مشکل آن فرد پرداخت. وقتی از امام(ع) در این‌باره پرسیدند فرمود که پیامبر(ص) فرمودند اگر کسی برای رفع مشکل برادر مسلمان خود برود خدا ثواب حج و عمره برای او می‌نویسد و اگر نتوانی مشکل او را حل کنی باز هم ثواب عمره را برای تو می‌نویسند.

تحمل مسئولیت

وی با بیان اینکه تحمل مسئولیت از دیگر ویژگی‌های آن حضرت بود، افزود: بنده معتقدم با اینکه هیچ چیزی قابل قیاس با مصیبت امام حسین(ع) نیست ولی زخم‌زبان‌هایی که مردم به امام حسن(ع) بعد از صلح با معاویه زدند، کمتر از مصیبت عاشورا نبود؛ امام حسن(ع) مظلومیت در اعلی درجه داشت و این مظلومیت آنقدر بالاست که همسرش قاتل او شد.

مؤسس و امام جماعت مسجد امام علی(ع) در دانمارک با اشاره به سفارشات امام(ع) هنگام مرگ به جناده، اظهار کرد: امام(ع) فرمودند که ای جناده استعد لسفرک و حصل زادک قبل حلول اجلک …؛ برای سفر آخرت توشه بردار و آماده این سفر باش؛ بدان تو دنبال دنیا هستی ولی شکارچی مرگ دنبال توست، غصه فردای خودت را نخور، فکر کن امروز را به پایان می‌رسانی یا خیر. در حدی که می‌خواهی زندگی کنی و می‌توانی با بار سبک عبور کرده و در قیامت جواب دهی برای خود نگهدار و بیشتر از آن را بدان در حلالش حساب و در حرامش عقاب است. طوری در دنیا زندگی کن که قرار است تا ابد زندگی کنی و برای آخرت طوری کار کن که اگر فرشته مرگ الان سراغ تو آمد آماده باشی.

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.