ماجرای یک خانه قاجاری در قناتآباد تهران
قنات آباد از روزگار قدیم خاستگاه مداحان و پیرغلامانی بود…
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ،تاسیس هیات در قنات آباد از سالهای دور فرمول پیچیده ای نداشته و در کمترین زمان امکان پذیر بوده است. هیات و حسینیه نوجوانان قنات آباد هم با چنین پیش فرضی در بازارچه قنات آباد که جز طاق و سردر چیزی از آن باقی نمانده ساخته شد.
بعد از آنکه حاج اکبر ناظم، میاندار هیات نوباوگان قنات آباد دبا دنیای فانی وداع کرد، گروهی از بچه های محله تصمیم گرفتند برای زنده نگه داشتن یاد و نام میاندار قدیمی سنگلج، هیاتی برپا کنند. حمیدرضا نارنجی نژاد، عضو هیات موسس انجمن سنگلج، درباره تاریخچه هیات نوجوانان قنات آباد می گوید: «تاسیس هیات نوجوانان قنات آباد ماجرای جالبی دارد. با درگذشت حاج اکبر، فرزندان نسلی که هیات نوباوگان را تاسیس کرده بودند تصمیم گرفتند هیات دیگری تاسیس کنند و به این ترتیب هیات نوجوانان قنات آباد در سنگلج متولد شد. هیات نوجوانان قنات آباد در سال ۱۳۶۴ تاسیس شد و بسیاری از افراد مشهور به عنوان مداح و سخنران در این هیات منبر داشته اند.»
بعد از راه اندازی هیات نوجوانان قنات آباد، حاج قاسم قنات آبادی که از شاگردان حاج اکبر بود مسئولیت میانداری و نظم دادن به هیات را بر عهده گرفت و بانیان دیگری برای ساخت حسینیه آستین ها را بالا زدند. نارنجی نژاد درباره ماجرای ساخت دومین حسینیه در بازارچه قنات آباد می گوید: «وقتی بچه های هیات نوجوانان قنات آباد تصمیم گرفتند حسینیه بسازند، یکی از اهالی محله خانه قدیمی اش را برای این کار وقف کرد و بانیان اصلی به اتفاق اهالی آن را بازسازی کردند. این خانه قاجاری که ابتدای بازارچه قنات آباد قدیم و کوچه شاه حسینی فعلی واقع شده در ابتدای دهه ۷۰ بازسازی شد و نام “یادگار حاج اکبر ناظم” را روی آن گذاشتند.»
هیات نوجوانان از دهه ۶۰ راه خودش را از هیات نوباوگان جدا کرد اما سنت عزاداری و سینه زنی مخصوص قنات آباد در هر دو حسینیه پابرجاست. نارنجی نژاد در این باره می گوید: «مداحان سرشناسی مثل حاج علی بهاری، حاج حسن دولابی و حاج احمد شمشیری در این هیات مداحی کرده اند و به سنت عزاداری مخصوص در این هیات پایبند بوده اند. طق سنتی که چند دهه از آن گذشته، در شب های عزاداری سه دسته سینه زنی تشکیل می شود. به طور مثال اگر شب شهادت موسی ابن جعفر(ع) باشد همه عزاداران دور هم می نشینند و سینه می زنند. بعد هم روضه کوتاهی خوانده می شود و جمعیت می ایستد و شور می گیرد. دسته دوم به همین ترتیب برای حضرت ابوالفضل(ع) عزاداری می کنند و دسته سوم دعای فرج را برای ظهور امام زمان(عج) می خوانند. این سنتی است که از حاج اکبر ناظم به یادگار مانده و برای همین نام حسینیه را یادگار حاج اکبر ناظم گذاشتند.»