داستان حضرت ابراهیم و راه رسیدن به یقین
مقصد نهایی سیر و سلوک پویندگان راه خدا، رسیدن به قله یقین و شهود قلبی حضرت حق است.
به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، پاسخهای استاد شیخ حسین انصاریان را به پرسشهای مطرح از سوی جوانان میخوانید:
آیا برای رسیدن به یقین راهی وجود دارد؟ مثل دیدن عالم برزخ یا نه، در زمان ما باید اکتفا کنیم به ایمان و امکان اطمینان وجود ندارد. همانطور که نمونهاش در داستان حضرت ابراهیم علیه السلام آمده است که خداوند متعال به ایشان فرمودند: « أو لم تومن قال بلی و لکن لیطمئن قلبی»
امام علی علیه السلام فرمود: التسلیم هو الیقین. یقین را به تسلیم واقعی معنا کردند. امام باقر علیه السلام، توکل بر خدا و تسلیم در برابر ذات پاک او و رضا به قضای الهی و واگذاری تمام امور به خداوند را از آثار یقین ذکر کرده است. امام رضا علیه السلام میفرماید: ایمان یک درجه بالاتر از اسلام و تقوا یک درجه بالاتر از ایمان و یقین یک درجه بالاتر از تقوا است و میان بندگان چیزی کمتر از یقین تقسیم نشده است. قرآن مجید راه رسیدن به یقین را عبادت میداند: «واعبد ربّک حتی یأتیک الیقین؛ پروردگارت را عبادت کن تا به یقین برسی. بدون عبادت ممکن نیست کسی به یقین نائل آید.
منظور از عبادت، حرکات و سکنات ظاهری نیست بلکه حقیقت عبادت و بندگی خدا است که در آن صورت غیرخدا در انسان جای ندارد. از این رو از رسول اکرم (ص) نقل است که: اگر نبود شیاطینی که اطراف دل های بنی آدم را احاطه کردهاند، آنها حقایق ملکوت آسمانها و زمین را مشاهده مینمودند؛ یعنی گناه و رذایل اخلاقی مانع رسیدن به مقامات معنوی، از جمله یقین میشود. بنابر سفارش روایات و سلوک اهل عرفان، نماز شب، نماز اول وقت و صبر بر مشکلات، درررسیدن به حقایق امور و یقین موثراست. همچنین خواندن دعای توسل هرروز جهت حل مشکلات مالی و علمی موثراست. این دعا درگشایش امور زندگی مجرب و کارگشاست.